- гузир
- [گزير]раҳоӣ, халосӣ; чора, илоҷ; гузир надоштан илоҷ надоштан; гузир нест (коре, ки) накарданаш мумкин нест, лоилоҷ бояд карда шавад, ногузир аст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.